keriz sohbet sağlamak üzere en uygun araçları seçmekten başka bir şey düşünmemesine, başka bir şeyden etkilenmemesine bağlı olan rasyonel ekonomik birey tipi, homo oeconomicus, disiplinin merkezindeki yerini korumuş. iktisatçıların yukarıda tanımladığımız biçimiyle işlerini yapabilmelerini, yani fiyat mekanizması yoluyla dengeye gelen piyasalarla ilgili maksimizilsyon ve minimizasyon problemleri çözebilmelerini sağlayan, insanların rasyonel davrandıklarını öne süren ve rasyonel davranışları homo oeconomicus’un davranışlarıyla özdeşleştiren bu varsayım.
Biz bu çalışmada, bu varsayımın ancak kurumları ve değerleriyle bir piyasa toplumu içinden kaynaklanabileceği fikrinden yola çıkıyoruz. Dolayısıyla çalışmanın çerçevesini çizerken, bu fikrin gelişmesine katkıda bulunmuş yazarların, özellikle Karl Polanyi’nin ve L. Dumont’un görüşlerinden büyük ölçüde yararlanıyoruz. Bu yazarların çalışmalarında öne sürüldüğü gibi, iktisadın temelindeki davranışsal varsayım, insanı oluşan bir alan olarak tanımlıyor. Burada ekonomi, piyasaya Piyasa, insanların alışveriş amacıyla biraraya geldikleri yer demek. Sosyal statüleri, dinî ve sosyal görüşleri, birbirlerine duydukları sevgi veya nefret hiç önemli değil. Aralarındaki bağ, değiş tokuş ettikleri nesneler aracılığıyla kuruluyor. Önemli olan, birbirlerinden alıp birbirlerine verecekleri şeyler. Yani piyasa, insanların, kim olduklarından bağımsız olarak, herhangi bir kurumsal zorlamanın dışında, kendi özgür iradeleriyle karşı karşıya geldikleri bir yer. Amaç, yalnızca değişimden kişisel bir yarar sağlamak ve taraflar bu ilişkinin kendilerine bir yarar sağladığını düşündükleri ölçüde piyasa ilişkilerini sürdürüyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder